Moussa SÈNE Absa werd in 1958 geboren in Tableau Ferraille, een voorstad van Dakar. Moussa Sène Absa is een veelzijdig kunstenaar, schilder, schrijver, muzikant, acteur en theaterregisseur. Hij begon zijn carrière in de filmwereld met het schrijven van het scenario voor de film Les enfants de Dieu, gevolgd door de korte film Le Prix du Mensonge, die in 1988 werd bekroond in Carthago. Hij debuteerde als acteur en regisseerde daarna het toneelstuk La légende de Ruba, dat hij ook schreef. Zijn scenario Les Enfants de Dieu won een prijs op het Fort-de-France Francophone Film Festival, en zijn eerste speelfilm, de korte Le Prix du mensonge, won hij de Tanit d'argent op het Carthage Film Festival in 1988. In 1991 maakte hij een speelfilm in 16mm, KEN BUGUL, gevolgd door verschillende korte films, Jaaraama, Set setal en Entre vos mains in 1992. Het jaar daarop regisseerde hij MOLAAN en OFFRANDE À MAME NJARE, gevolgd door de speelfilm ÇA TWISTE À POPONGUINE, die verschillende internationale prijzen won. In 1994 maakte hij een middellange film, Yalla Yaana, in 1996 gevolgd door TABLEAU FERRAILLE, een 35mm speelfilm die verschillende prijzen won, waaronder Beste Cinematografie (Bertrand Chatry) op FESPACO 97. Voor Productions de La Lanterne regisseerde hij de documentaires Jëf-Jël (1998) en Blues pour une diva (1999). In 2002 regisseerde hij Madame Brouette, een film in "hommage aan de bevestiging van de vrouw". In deze film zijn muziek en zang alomtegenwoordig, maar het koor, dat tussenbeide komt op de manier van Griots, is er om ons uit te dagen en ons er op bezwerende wijze aan te herinneren dat het lot van een individu vaak de vrucht is van zijn verleden. Terwijl hij MADAME BROUETTE voorbereidde, produceerde hij een dagelijkse comedyserie, Goorgorlu, voor Télévision du Sénégal, die een groot succes bleek bij de kijkers. Zijn talent als schilder is ook erkend en zijn werk is tentoongesteld in Senegal, Europa en Amerika. Zijn films omvatten Le Prix du mensonge, 1988, cm, fictie, (Tanit d'Argent - Carthago 1988) Ken Bugul, la République des enfants, 1991, lm, fictie Jaaraama, 1992, cm, documentaire Ça twiste à Popenguine, 1993, speelfilm Yalla Yaana, 1994, mm, drama Tableau Ferraille, 1996, lm, drama Jef-Jel, 1998, mm, documentaire Blues voor een diva, 1999, mm, documentaire Madame Brouette, 2003, drama, Zilveren Beer op de Berlinale Teranga blues, 2006, fictie, in competitie op FESPACO 2007. Yoolé, Le Sacrifice -2012 in competitie op Fespaco 2013 L'Affaire SEYE, documentaire, 62 min-2016

Babetidia Sadia, actrice en invloedrijk persoon in de filmwereld, belichaamt de passie en diversiteit van de Afrikaanse cinema. Als beschermvrouw van deze 9de editie van het Brussels International Film Festival brengt ze een sterke en geëngageerde visie, steunt ze jong talent en moedigt ze nieuwe filmperspectieven aan. Haar aanwezigheid symboliseert de viering van de Afrikaanse 7e kunst en ze nodigt het publiek uit om deze passie te delen door middel van een gedurfd en inspirerend programma.

Clarence Thomas Delgado werd op 9 augustus 1953 in Dakar geboren in een Kaapverdiaanse familie. Hij volgde zijn oom, een diplomaat, en volgde een opleiding tot cinematograaf en filmmaker in Portugal. Terug in Senegal werkte hij samen met Paulin Soumanou Vieyra. Als regisseur van de speelfilm "Niiwam" werkte Delgado ook als assistent aan verschillende films en coproduceerde hij verschillende werken. Na een pauze regisseerde hij "Que le père soit" in 2020 en werkt hij nu aan series en documentaires. Hij is producent en manager van Art Média Productions, zit in verschillende internationale jury's en is betrokken bij het Senegalese verenigingsleven, met name bij SODAV en CINESEAS.

Belgische multidisciplinaire artiest (acteur, regisseur en componist) van Congolese origine (DRC), die in 1971 naar België kwam. Speelt sopraansaxofoon, gitaar en Afrikaanse percussie. Hij studeerde psychologie terwijl hij muziek maakte met de Gomma Percussions groep en de Eko-Kuango groep. Tot zijn theatercredits behoren "La tragédie du Roi Christophe" van Jacques Nichet, gepresenteerd in de Cour d'Honneur, Avignon (1996), evenals "Richard III" (2001), "Hamlet" (2012) en "Macbeth" (2019), geregisseerd door Michel Dezoteux. Hij zal ook de rol van Macbeth spelen in een productie van Guy Theunissen (2020), "Combat de Nègre et de Chiens" (2022), geregisseerd door Mathieu Boisliveau... Hij zal 15 jaar als acteur en regisseur in residentie zijn bij het Théâtre Varia (Brussel). Hij regisseerde en acteerde in verschillende toneelstukken. In de bioscoop speelde hij in "Marguerite" van Xavier Giannoli met Catherine Frot, "Dead Man Talking" van Patrick Ridremont met Virginie Efira en François Berléand... Een film waarvoor hij genomineerd werd voor een Magritte du Cinéma award. "Antoinette dans les Cévennes" van Caroline Vignal, "L'Ascension" van Ludovic Bernard, "Orlando" van Daniele Vicari, "UFO" van Antony Cordier, "Dix pour cent" van Antoine Garceau, "Notre tout petit mariage" van Frédéric Quiring... Meer info: www.denismpunga.be

Yves-Marina Gnahoua, geboren op 15 augustus 1973, begon haar acteercarrière in 2000 na het winnen van twee eerste prijzen declamatie en dramatische kunst aan het Conservatoire Royal de Bruxelles in 1998/1999. Ze kreeg de kans om te werken met grote regisseurs zoals Raven Ruel aan de KVS, Guy Cassiers aan Het Paleis, Mieja Hollevoet en Greet Vissers aan de Theater Box in Gent. In Wallonië speelde ze in het Théâtre du Parc, de Varia, de Poche, het Centre Culturel d'Uccle en het Théâtre de la Vie. Sinds enkele jaren werkt ze samen met de Compagnie Des Nouveaux Disparus onder leiding van Jamal Yousffi. Yves-Marina is ook te zien geweest in series als "La Trêve", "Les Gens Bien", en de meest recente op Streamz, "Kameleon". Tot haar filmcredits behoort "Augure" van Baloji, waarmee ze dit jaar de Magritte voor Beste Bijrol won.